Ain el Heloue, Zuid-Libanon - Rij door het grootse Palestijnse kamp in Libanon, er wonen 80,000 vluchtelingen, dan zie je bij elke verkeersdrempel een andere organisatie. Een Fatah soldaat geeft een toer; “deze soldaten zijn van ons. Die van Ansar Ullah. Hier heb je mannen van Esbat al Ansar. Die daar zijn van Jund as-Sham,” en het rijtje gaat door. Sommigen zijn Palestijns, zoals Esbat al-Ansar. Anderen – zoals Jund as-Sham - bestaan enkel uit Libanezen, of zijn een mix van Arabieren. De Islamitische fracties zijn te herkennen aan de ‘Osama’ baarden. “Bij Fatah scheren we ons nog.” Ze vechten regelmatig met elkaar.
Afgelopen week vielen strijders van Jund as-Sham plotseling een legerpost aan bij het kamp, en doodde 2 soldaten. “Emoties, weet u,” verontschuldigt de gids zich. “Een van haar leden is de zwager van Abu Hreira (de nummer 2 van Fatah Islam), vandaar”.
Commandos van het Libanese leger vechten nu al drie weken tegen Fatah Islam in het noorden, maar ze krijgen de ruim 250 radicale moslims niet klein. “Uiterst gevaarlijke mensen,” zegt een luitenant, “ze blazen zich liever op dan zich over te geven.” Het leger is nu bezig om Nahr el-Bared plat te bombarderen.
Afgelopen week vielen strijders van Jund as-Sham plotseling een legerpost aan bij het kamp, en doodde 2 soldaten. “Emoties, weet u,” verontschuldigt de gids zich. “Een van haar leden is de zwager van Abu Hreira (de nummer 2 van Fatah Islam), vandaar”.
Commandos van het Libanese leger vechten nu al drie weken tegen Fatah Islam in het noorden, maar ze krijgen de ruim 250 radicale moslims niet klein. “Uiterst gevaarlijke mensen,” zegt een luitenant, “ze blazen zich liever op dan zich over te geven.” Het leger is nu bezig om Nahr el-Bared plat te bombarderen.
Libanon lijkt plotseling vergeven van door al-Kaida geinspireerde radicale soennitsche groeperingen.
In de kampen ben je – een regeling uit 1969 – veilig voor de Libanese justititie. Tijdens de Syrische bezetting konden deze groeperingen ook ongestoord de kampen in en uit. De Syriers steunen het phenomeen ‘radicale Islam’ op het grondgebied van een ander graag. Sommigen hebben al een uitgebreide karriere als ‘soldaat van God’ achter de rug. “Die heeft gevochten in Irak” en ‘hij is in Chechnya geweest. ”
De Syriers zijn weg, maar voortdurende ruzies tussen regering en oppositie partijen, en een oorlog met Israel, zorgt ervoor dat deze bewegingen rustig hun gang kunnen gaan.
Natuurlijk zijn wij tegen ze, zegt Abu Ali Tanios, hoofd van de 550 Fatah politiemannen in het kamp, “Maar we moeten wel het groene licht krijgen om tegen ze te vechten.” En zo eenvoudig is het niet. Alleen Esbat el-Ansar beschikt al over 300 strijders. Het merendeel is opgeleid in de trainingskampen van Bin Laden in Afghanistan.
Maar daar wil sheikh Abu Obeida, een van de leiders, het niet over hebben. Zijn soldaten zijn moslims die hun broeders willen helpen, zegt hij. “Ze zien wat er gebeurd in Irak en Afghanistan. Dit is een gevecht tegen de Amerikanen en de Israeliers. Dit is Jihad.”
Dat de Amerikanen zijn beweging een terroristische organisatie noemen, doet hem lachen. “Wij stonden al voor Osama (Bin Laden) op die lijst.”
De populariteit van de fundamentalistische groeperingen is niet een nieuwe fenomeen, aldus Ali Mohammad, Fatah’s tweede man in Libanon. “Dat is in 1991 begonnen, tijdens de Golf Oorlog”. De Amerikaanse kruistocht voor democratie door het Midden Oosten zint velen niet. “Wat zoeken die Amerikanen op islamitische grond?” vraagt een lid van Esbat al-Ansar mij.
Ali Mohammad is het niet eens met Abu Obeida dat Palestijnen zich spontaan voor de Jihad aanmelden. “Achter al die bewegingen zit Al-Kaida geld. Hier in het kamp ook.” Volgens hem zijn het boeven en criminelen. “ze gebruiken drugs en kijken sex films.” Ook de Syriers betalen mee. “Die chaos komt ze goed uit.”
Ahmad Khattib, een Palestijnse journalist meent dat geld, en niet religie, de grootse rol speelt. “Jongeren hier hebben geen werk, geen geld en geen toekomst. De afgelopen week kon niemand het kamp uit. Je kwam niet voorbij de legerpost.” En als iemand dan $500 per maand biedt voor een interessante carriere tegen de Amerikanen – “want iedereen is tegen de Amerikanen” – is de beslissing snel genomen.
Maar volgens verhalen van Libanese soldaten die tegen Fatah Islam vechten, zijn ze wel degelijk gedreven. “We hadden er een te pakken voordat hij zich kon opblazen. Boos dat ie was! ‘Je hebt me mijn ontmoeting met de profeet verhinderd.” Palestijnen binnen Fatah Islam, die tekenden vanwege het salaris, hebben zich inmiddels overgegeven aan de Palestijnese autoriteiten. De rest gaat door tot de dood.
Ahmad Khattib is somber. “Men wil een einde maken aan de islamitische bewegingen in Libanon. Zodra de gevechten in Nahr el-Bared over zijn, is dit kamp aan de beurt.”
In de kampen ben je – een regeling uit 1969 – veilig voor de Libanese justititie. Tijdens de Syrische bezetting konden deze groeperingen ook ongestoord de kampen in en uit. De Syriers steunen het phenomeen ‘radicale Islam’ op het grondgebied van een ander graag. Sommigen hebben al een uitgebreide karriere als ‘soldaat van God’ achter de rug. “Die heeft gevochten in Irak” en ‘hij is in Chechnya geweest. ”
De Syriers zijn weg, maar voortdurende ruzies tussen regering en oppositie partijen, en een oorlog met Israel, zorgt ervoor dat deze bewegingen rustig hun gang kunnen gaan.
Natuurlijk zijn wij tegen ze, zegt Abu Ali Tanios, hoofd van de 550 Fatah politiemannen in het kamp, “Maar we moeten wel het groene licht krijgen om tegen ze te vechten.” En zo eenvoudig is het niet. Alleen Esbat el-Ansar beschikt al over 300 strijders. Het merendeel is opgeleid in de trainingskampen van Bin Laden in Afghanistan.
Maar daar wil sheikh Abu Obeida, een van de leiders, het niet over hebben. Zijn soldaten zijn moslims die hun broeders willen helpen, zegt hij. “Ze zien wat er gebeurd in Irak en Afghanistan. Dit is een gevecht tegen de Amerikanen en de Israeliers. Dit is Jihad.”
Dat de Amerikanen zijn beweging een terroristische organisatie noemen, doet hem lachen. “Wij stonden al voor Osama (Bin Laden) op die lijst.”
De populariteit van de fundamentalistische groeperingen is niet een nieuwe fenomeen, aldus Ali Mohammad, Fatah’s tweede man in Libanon. “Dat is in 1991 begonnen, tijdens de Golf Oorlog”. De Amerikaanse kruistocht voor democratie door het Midden Oosten zint velen niet. “Wat zoeken die Amerikanen op islamitische grond?” vraagt een lid van Esbat al-Ansar mij.
Ali Mohammad is het niet eens met Abu Obeida dat Palestijnen zich spontaan voor de Jihad aanmelden. “Achter al die bewegingen zit Al-Kaida geld. Hier in het kamp ook.” Volgens hem zijn het boeven en criminelen. “ze gebruiken drugs en kijken sex films.” Ook de Syriers betalen mee. “Die chaos komt ze goed uit.”
Ahmad Khattib, een Palestijnse journalist meent dat geld, en niet religie, de grootse rol speelt. “Jongeren hier hebben geen werk, geen geld en geen toekomst. De afgelopen week kon niemand het kamp uit. Je kwam niet voorbij de legerpost.” En als iemand dan $500 per maand biedt voor een interessante carriere tegen de Amerikanen – “want iedereen is tegen de Amerikanen” – is de beslissing snel genomen.
Maar volgens verhalen van Libanese soldaten die tegen Fatah Islam vechten, zijn ze wel degelijk gedreven. “We hadden er een te pakken voordat hij zich kon opblazen. Boos dat ie was! ‘Je hebt me mijn ontmoeting met de profeet verhinderd.” Palestijnen binnen Fatah Islam, die tekenden vanwege het salaris, hebben zich inmiddels overgegeven aan de Palestijnese autoriteiten. De rest gaat door tot de dood.
Ahmad Khattib is somber. “Men wil een einde maken aan de islamitische bewegingen in Libanon. Zodra de gevechten in Nahr el-Bared over zijn, is dit kamp aan de beurt.”
The Bitterness at Ain al Hilweh Camp (An interesting story on Shark al-Awsat. Not mine)
2 comments:
And it's all about honor and pride.
See the same attitude in Turkey, although here, they are not violent...yet...thanks to Kemalism, which is on itself already violent, but 'organized'.
Sietske, dit is geschiedenis in real life. Hebben we twee jaar geleden recies zo gehoord van onze Libanese vriendin.
Dank je wel voor de Nederlandstalige versie.
Dimphy
Post a Comment