Babbel Bloggen en Bouli-Bouf-Tous

B A B B E L B L O G G E N
Vandaag in het Nederlands. Met de huidige situatie in Libanon, en vooral in Beiroet, is het geruchtencircuit hier op volle toeren. Nou is Beiroet altijd erg goed als het gaat om geruchten, roddel en achterklap. De meest intigerende verhalen doen hier de ronde; sommigen zo bizar dat je aan het verstand twijfelt van diegene die ze heeft verzonnen. Of die ze doorvertelt. 'A cosmopolitan city with a village mentality. '

Met de komst van de mobiele telefoon is dat circuit aanzienlijk versneld. Libanezen zijn enorme babbelaars. Ze kleppen de hele dag door met iedereen. Ik ken dat van Walid. Die hangt gerust een uur met zijn moeder aan de telefoon en klets over de politieke situatie van de dag. Als over een twintigtal jaren het aantal Alzheimer’s gevallen zich hier verdubbelt, weten dat het waar is; mobiele telefoons werken als magnetron ovens. Je hersens worden langzaam klaar gestooft.

En nu iedereen hier weet hoe het internet werkt is er een nieuwe dimensie bijgekomen; bloggen. Men kan nu keuvelen dat iedereen kan meelezen! Zelfs mensen die je niet kent. En waar babbelt men hier zo graag over? (Zou babbelen komen van het woord Babel? Dat had ook iets met communiceren te maken)De politiek. Nou zit die de laatste tijd ook wel in een stroom versnelling. Libanezen zijn allemaal politieke analisten. In tegenstelling tot Nederland is hier iedereen op de hoogte van de politiek. Wat er ook gebeurd, het wordt tot in de details geanalyseerd. En die analyses worden gepubliceerd in die babbelbloggen. Sommigen zijn heel goed.V

oor het geval je geinteresseerd ben in de Libanese politiek (en die van het M.O.); hier zijn een paar goede:

http://beirut2bayside.blogspot.com (excellent)

http://beirutspring.blogspot.com/

http://www.blissstreetjournal.com/

http://lebop.blogspot.com/

http://lebaneseblogger.blogspot.com/

Zoals je ziet, iedereen aan het bloggen. Sietske ook. Overigens bevind ik mij in goed gezelschap. Ga maar eens naar http://billclintondailydiary.blogspot.com/

B O U L I B O U F T O U S

We hebben hier een neefje, Obi, en die heeft maar een ding in zijn hoofd; eten. Waar hij ook komt, de eerste vraag is: Wat is er te eten. Nou zit hij nog in de groei, dus hij is nog niet dik, maar we houden ons hart vast. Als dat zo doorgaat, wordt hij moddervet. Hij eet alsof zijn leven ervan afhangt. Het neefje wordt dan ook door de familie ‘boulibouftous’ genoemd. Bouli van de boulemie, en bouftous komt van ‘bouffer tous’ , i.e. alles eten in het frans. Het neefje is frans-talig.

Hana wordt inmiddels ook boulibouftous genoemd, maar dan met een andere spelling; boulibouftwo (nummer 2), of boulibouftoo (ook), hoe je het ook wilt interpreteren.

Gisteren wilde ze aan appel. Althans, ze komt met een appel aandragen, zegt “appel “, en wijst naar haar mond. Ik schil de appel, snij hem in partjes, en geef haar het bordje. Vijf minuten later komt ze weer met een appel. Ik op zoek naar het bordje, want ik denk dat ze die appelschrijfjes ergens in heeft gestopt of heeft laten vallen. Maar nee, ze had hem keurig opgegeten. Omdat ze al een appel op had, dacht ik, kom, ik geef nu eens een peer. Dus ik schil een peer, snij hem in partjes. Zij staat geintersseerd te kijken hoe ik dat doe. Als ik haar het bordje weer aangeef, zegt ze. “No, appel.” En ik krijg het bordje weer terug.

Vannochtend vraag ik of ze wil eten. Nee. Geen cornflakes? Nee. Geen boterham? Nee. Geen pannekoeken (zeer Amerikaans, ja, ik weet het). Nee. Nou, dan niet. Twee minuten later komt ze met de taartdoos binnen. “Juju” (juju is taart. Dat komt van het “Happy Birthday to You.”) Walid kan geen nee tegen haar zeggen, die zit nu al onder de duim. Hoe gaan we die die tante slank houden zonder d’r anorexia aan te praten?